Go in Sao Paolo
The link between Brazil and our beloved mind-sport may not be apparent on first sight, as Brazil is foremost the country of Carnaval, Samba and Futebol. Nevertheless, the metropolis São Paolo hosts the South American Go Center. Rick Lindeman went to have a look. Read More...
Tien Ogen Toernooi
21/09/02 12:20
In september 2002 bestond de Amstelveensche Go Vereeniging de Twee Ogen tien jaar. Dit werd utigebreid gevierd. In het begin van de maand participeerde we in de Japanse Bazar die het EGCC organiseerde voor de Japanse Gemeenschap (de grooste etnische minderheid van Amstelveen). De Amstelveense Go-spelers werden overrompeld door Japanse vrouwen die op huishoudfolie afstormden.
Op 21 september was het tijd voor het eigen feestje. De Twee Ogen organiseerde het Tien Ogen Toernooi. Zo levend zal zelden een groep zijn geweest. Op een mooie nazomerochtend stroomden de Go-spelers het centrum binnen. De organisatie was met 42 deelnemers (voor een nieuw toernooi) erg tevreden. Vijf ronden werd er hard gestreden, terwijl elders in het centrum het NK Backgammon plaatsvond.
Robert Rehm, die meedoen belangrijker vond dan lunchen, leek na zijn overwinning op de lokale favoriet Merlijn Kuin onbedreigd af te stormen op de overwinning. Maar in de laatste ronde wist Filip Vanderstappen, hoewel hij eerst deze loting vreesde voor een ongekend spannende finish te zorgen. Zelf werd hij vierde, maar met zijn overwinning op Rehm zorgde hij dat de oude grootmeester het jonge talent van Kuin en Nijhuis naast zich moest dulden.
De Twee Ogen gaat nu verder. Inmiddels hebben wij ruim 60 leden en horen tot de grootste clubs van het land. Elke dinsdagavond staan er gemiddeld 15 borden voor de competitie klaar. De beginnerscursus levert weer nieuwe helden op en sinds Wim Berkelmans onze jeugdafdeling Kunwa onder zijn hoede heeft (Hulde!) zijn zij ook steeds meer betrokken bij onze de club. Zo proosten wij 's avonds aan de bar nog dikwijls op onze club: De Twee Ogen, dat leeft!
Zeilen in Fryslân
01/08/02 20:02 Opgeslagen in: Reizen
Wanneer je nu echt ontspannen op vakantie wil gaan,
ga je gewoon zeilen over de Friese Meren.
Het windje duwt je voort,
je neemt een biertje en je gsm heeft geen bereik....
Rick ging mee met een groepje Goërs bij Hoora in Heeg, te zien op de kaart links. Ze stopten de Valk (foto rechts) vol en trokken er op uit. Vervolgens zeilden ze het Heegermeer op. Ons bootje miste ergens een afslag, dus we kwamen pas laat aan het Schone Woudsend. Het werd windstil, dus het was bomen in de rakken...
De volgende dag begon rustig. We zeilden naar Langweer, alwaar Yorin die avond een Sail-in Movie zou draaien. (foto rechts). Die avond kwamen we aan in Joure. Hier werd gekookt bij een beginnend regenbuitje, waarna het Jouster nachtleven werd ontdekt. Na café Herman volgden de Stam (met het wereld beroemde striptoilet) en het Tolhuis.
Voor alle fans: Elwin bijna naakt in het water op zoek naar zijn Zonnebril in Joure
Akkrum
De volgende dagen werd het heftiger, zondag kwamen we niet verder dan Goingaryp, waar wel een heerlijk restaurant, waar met heerlijke wijn en een goede Cognac het leed van die dag werd weggedronken.
Vervolgens op weg naar Grou, waar een BBQ de aanwezige mannen vol op gelegenheid gaf hun mannelijkheid te bbewijzen, wat de ene beter lukte dan de anderen, ik noem geen namen........
Bas & Jeroen
In Langweer
De amsterdamse go club is wederom afgegaan
05/05/02 23:06
Rick stond gisteren veel te vroeg op, om toch maar een bijdrage te leveren aan het Oosterpark festival.
Het regende Rick werd nat
Hij zwierf door het oosterpark, nog rustig, maar het festival zou die middag misschien best worden.
Hij zag geen Goërs.
Na lang zoeken ontdekte hij een lege kraam, waar ergens een bordje 'gereserveerd voor de amsterdamse goclub'
aanhing.
Geen Goërs in de buurt.
Na een half uur wachten,
In de regen,
Zag hij Erik P.
Deze keek ook verdwaasd in het rond, zijn zoontje stapte dapper vooruit.
Hij had William wel ergens zien crossen door het park.
We besloten WWDenker, maar eens te bellen
Erik had het nummer, Rick een Telefoon.
Geen Sjoege.
Ze liepen naar de plek waar Erik ze had gezien
Geen spoor.
Nog maar een poging.
Nu nam Hij op.
Het was intussen al weer twaalf uur, Rick alweer een uur in de barre koude.
Ze hadden het afgeblazen en zaten nu in de 'East of Eden', bij het tropen museum.
Nu nam Rick koffie, en warmde gelukkig een beetje op.
William vertelde. Aangevuld door Rogier.
Hun waterdichte afspraken met de organisatie waren toch niet zo waterdicht.
Niemand wist wie ze waren.
Ze waren het hele park doorgestuurd.
Er waren geen tafels geleverd.
Uiteindleik hadden zij het kraampje gevonden,
Maar toen mochten zer niet meer het park binnen rijden.
En dus hadden ze het afgeblazen;
Rick bellen was natuurlijk niet in ze opgekomen.
En ben nu snufferig,
maar ach: Ajax is kampioen!
Go in Rome
04/11/99 22:22 Opgeslagen in: Rome
Het weer was omgeslagen. ’s Nachts had het geregend. Bovendien ging de wekker al om zeven uur, want Rick zou een taal test hebben die ochtend. Rick zag het dan ook een beetje zwaar in. Rick zat dus al om 8 uur in de tram om daarna de 64 en de metro te nemen naar de Città Universitaria. Hij wist toen nog niet dat het allemaal veel sneller kon. Hij ging eerst naar de portier, die Rick door verwees naar de Erasmus-presidenza, waar onze Amsterdammer naar het studentencentrum werd doorverwezen. Daar werd hij uiteindelijk naar de docente verwezen. Wat bleek de taaltest was niet op de 4de, maar op de 8ste.
Rick vertrok maar weer. Hij kocht een verjaardagskaart voor Linda, hoewel hij zich afvroeg of die wel op tijd zou aankomen. Thuis ging hij maar even liggen, schreef hij zijn kaart en werkte hij il diario bij. Beppe vroeg onze veelvraat of hij zijn specialiteit Pasta con Tonno wilde proeven; het was inderdaad erg lekker. Rick deed zijn boodschappen en wilde ook tandenstokers hebben. Ze hebben in Italië niet echt drogisten, maar een profumeria lijkt er wel op. Ze hadden ze daar echter niet. Sterker nog, Rick werd aangekeken of hij van een andere planeet kwam. Marco moest er smakelijk om lachen.
Om half vijf vertrok Rick naar zijn nieuwe vak. Dit gebouw, aan de Via Alessandro Volta, was gelukkig aanmerkelijk dichterbij. Rick stapte over uit bij het station en liep over de Stradivarius laan, terwijl hij een vioolconcert van Chopin neuriede en de Ponte Testaccio. Rick kwam zelfs vroeger dan gepland aan bij het oude schoolgebouw, waar zelfs nog aparte jongens- en meisjesingangen waren. Eindelij kreeg hij zijn eerste college. Prof. Garano was opvallend makkelijk te verstaan en beschreef en kosten-baten analyse van een verbinding over de straat van Messina. Er waren vier andere studenten. Nadat onze student ’s ochtends in de afgesloten Città Unitaria was geweest was hij nu in een oude school midden in een volkswijk. Che differenza!
Toen het college was afgelopen vertrok Rick naar de dichtstbijzijnde metrohalte. Het ging eerst mis, maar toen hij er aankwam was Rick verrast. Hij stond ineens oog in oog met een echte piramide uit 20 voor chr. Hoewel Rick al wist dat de metrohalte zo heette, had hij niet bedacht dat er ook echt een piramide stond. Hij nam lijn B tot Cavour, waar de Go-Club zou zetelen. De pub aan de Via Clementina was echter gesloten; Rick besloot eerst maar eens wat te eten. Hij nam uiteindelijk in een deprimerende snackbar terecht. Daar na nam een een stuk pizza en probeerde tegen negenen nog maar eens of de club nu wel ‘sjoege’ gaf.
De Pub was nu wel open. Het was een semi-ierse pub: Er was Guinness, maar ook veel te veel licht. Er zat een Jimmy Hill-lookalike met een mooie snor en een Alberto van een jaar of 28. Rick mocht direct tegen deze Alberto, met twee stenen voor. Rick werd redelijk gehakt. Ondertussen was er nog iemand binnengekomen, type gestopt-met-studie-is-timmerman-geworden. En dat klopte. Hij was ook nog eens Nederlander en heette Steven. Daarnaast was er nog een andere Nederlander, Jos.
Tegen deze Jos werd de tweede wedstrijd gespeeld. Rick had wat meer succes, hoewel de Mojo van zijn geëerde tegenstanders de grootte van Rome-Fiumicino had bereikt, misschien in vergelijking met Schiphol niet heel groot, maar zeker groot genoeg. Later kwam Alberto Rezza, de man die in de Italiaanse Go-wereld een scheuring had veroorzaakt door het oprichten van een tweede bond, en daarmee zich buiten de Europese Federatie plaatsend, nog binnen. Tegen onze BoBo uit het Nederlandse Go-wereldje deed hij gelukkig erg vriendelijk. Er was binnenkort een Go-Toernooi in Rome, daar moest Rick maar langskomen. Terwijl Rick de bus terugnam, stroomde de regen zo dat zelfs de deuren niet meer dichtgingen.
Rick vertrok maar weer. Hij kocht een verjaardagskaart voor Linda, hoewel hij zich afvroeg of die wel op tijd zou aankomen. Thuis ging hij maar even liggen, schreef hij zijn kaart en werkte hij il diario bij. Beppe vroeg onze veelvraat of hij zijn specialiteit Pasta con Tonno wilde proeven; het was inderdaad erg lekker. Rick deed zijn boodschappen en wilde ook tandenstokers hebben. Ze hebben in Italië niet echt drogisten, maar een profumeria lijkt er wel op. Ze hadden ze daar echter niet. Sterker nog, Rick werd aangekeken of hij van een andere planeet kwam. Marco moest er smakelijk om lachen.
Om half vijf vertrok Rick naar zijn nieuwe vak. Dit gebouw, aan de Via Alessandro Volta, was gelukkig aanmerkelijk dichterbij. Rick stapte over uit bij het station en liep over de Stradivarius laan, terwijl hij een vioolconcert van Chopin neuriede en de Ponte Testaccio. Rick kwam zelfs vroeger dan gepland aan bij het oude schoolgebouw, waar zelfs nog aparte jongens- en meisjesingangen waren. Eindelij kreeg hij zijn eerste college. Prof. Garano was opvallend makkelijk te verstaan en beschreef en kosten-baten analyse van een verbinding over de straat van Messina. Er waren vier andere studenten. Nadat onze student ’s ochtends in de afgesloten Città Unitaria was geweest was hij nu in een oude school midden in een volkswijk. Che differenza!
Toen het college was afgelopen vertrok Rick naar de dichtstbijzijnde metrohalte. Het ging eerst mis, maar toen hij er aankwam was Rick verrast. Hij stond ineens oog in oog met een echte piramide uit 20 voor chr. Hoewel Rick al wist dat de metrohalte zo heette, had hij niet bedacht dat er ook echt een piramide stond. Hij nam lijn B tot Cavour, waar de Go-Club zou zetelen. De pub aan de Via Clementina was echter gesloten; Rick besloot eerst maar eens wat te eten. Hij nam uiteindelijk in een deprimerende snackbar terecht. Daar na nam een een stuk pizza en probeerde tegen negenen nog maar eens of de club nu wel ‘sjoege’ gaf.
De Pub was nu wel open. Het was een semi-ierse pub: Er was Guinness, maar ook veel te veel licht. Er zat een Jimmy Hill-lookalike met een mooie snor en een Alberto van een jaar of 28. Rick mocht direct tegen deze Alberto, met twee stenen voor. Rick werd redelijk gehakt. Ondertussen was er nog iemand binnengekomen, type gestopt-met-studie-is-timmerman-geworden. En dat klopte. Hij was ook nog eens Nederlander en heette Steven. Daarnaast was er nog een andere Nederlander, Jos.
Tegen deze Jos werd de tweede wedstrijd gespeeld. Rick had wat meer succes, hoewel de Mojo van zijn geëerde tegenstanders de grootte van Rome-Fiumicino had bereikt, misschien in vergelijking met Schiphol niet heel groot, maar zeker groot genoeg. Later kwam Alberto Rezza, de man die in de Italiaanse Go-wereld een scheuring had veroorzaakt door het oprichten van een tweede bond, en daarmee zich buiten de Europese Federatie plaatsend, nog binnen. Tegen onze BoBo uit het Nederlandse Go-wereldje deed hij gelukkig erg vriendelijk. Er was binnenkort een Go-Toernooi in Rome, daar moest Rick maar langskomen. Terwijl Rick de bus terugnam, stroomde de regen zo dat zelfs de deuren niet meer dichtgingen.
Seizoenseinde in Amstelveen
22/06/01 23:00
Zelden hebben wij zo een gevulde competitie gehad als de eerste competitie van 2001. Gemiddeld waren er 13 borden bezet op onze clubavonden. Uiteindelijk won Ben de Beer de meeste partijen (9 van de 12). Reinier ‘Het Palindroom’ Broker wist de meeste klassen te stijgen. Als ondergetekende zijn 19 klassen zou stijgen zou zelfs hij ‘danneman’ worden. We hebben dan ook alle vertrouwen dat Reinier zo snel blijft stijgen
Op 26 juni werden de prijzen uitgedeeld. We sloten het jaar af met het traditionele ‘midzomernachtogenfeest’. Het eten werd dit jaar voor het eerst verzorgd door Roger. Sinds het begin van het Go-centrum was Paul onze vaste barman. Hij is nu iets nieuws begonnen. Namens de ‘Twee Ogen’ en iedereen die wel eens op een toernooi in Amstelveen is geweest wensen we hem veel succes op het tennispark van Overveen. Na het eten werd de avond besteed met allerlei rare go-varianten met een glaasje zomerse Bowl.
Op 26 juni werden de prijzen uitgedeeld. We sloten het jaar af met het traditionele ‘midzomernachtogenfeest’. Het eten werd dit jaar voor het eerst verzorgd door Roger. Sinds het begin van het Go-centrum was Paul onze vaste barman. Hij is nu iets nieuws begonnen. Namens de ‘Twee Ogen’ en iedereen die wel eens op een toernooi in Amstelveen is geweest wensen we hem veel succes op het tennispark van Overveen. Na het eten werd de avond besteed met allerlei rare go-varianten met een glaasje zomerse Bowl.
Sushi Sounds
28/05/02 18:12
'In fact, the whole of Japan is a pure invention. There is no such country, there are no such people.... The Japanese people are ... simply a mode of style, an exquisite fancy of art.' Read More...
ALV gobond 1998
09/09/98 17:42 Opgeslagen in: Sport
Vol goede moed togen de twee ridders der Go-wereld naar Traiectum, waar de algemeene ledenvergadering der niet-koninklijke nederlandsche go-bond (NKNGoB)zou plaats vinden. Na 'eenvoudig doch voedzaam' gedineerd te hebben in restaurant 'De Baas' (Waar ze vrijwilligers zoeken, iemand interesse?) namen ze de sneltram, die dit keer redelijk snel ging, naar de Vasco da Gama laan.
De Portugees zou zich in zijn graf hebben omgedraaid als hij zag wel een droevige omgeving men naar hem had vernoemd en, erger nog, welk een droevig gezelschap hier had verzameld.
Wij traden binnen en Ger Hanssen (KC) deed ons een A4tje toekomen waarop stond dat de Kascommissie haar goedkeuring aan het financieel jaarverslag onthield. Oops. Dit hadden wij eigenlijk al verwacht. Rob van Aurich besloot zich terug te trekken als penningmeester. er moeten binnen dat bestuur heel wat zware woorden zijn gevallen.
Op onze vraag of de 550 gulden vereniging begeleiding nog kregen,. bleken wij eerst alweer onbekend te zijn bij Van Aurich en Van Rongen (Wie zijn jullie, oh jullie zijn Amstelveen, Schande!), daarna nog eens moesten verdedigen waarom we die aangevraagd hadden (Nee Jan, dat is niet het vraag stuk hier, het gaat om of we de toegezegde som al overgemaakt hebben gekregen', Schande!). En toen kwam Van Aurich met de mededeling dat hij dat al lang had gedaan.. Wat bleek..hij had het vorige week gedaan! Jee!..nu nog dit jaar...
Naar buiten gekomen bleken Jasper en Astrid al op ons te wachten om de stad in te gaan. Astrid zorgde voor commotie omdat men niet had gerekend op een mooie blonde vrouw. Zelfs het gezicht van Van Aurich klaarde iets op...
De avond werd doorgebracht in de WooWoo..bier 2,-, mooie Mariska's en dronken Elsen..we misten alleen de nachttrein van 4.05, dus we zijn daar maar tot 4.30 gebleven. Uiteindelijk werd de eerste trein van 5.10 genomen. Jasper's avondretour bleek niet meer geldig, maar dat wisten bas en rick niet dus reed trein weg zonder Jsper, die is uiteindelijk een half uur later aangekomen.
Rick moest om 11u op de uni zijn maar werd gelukkig uit zijn bed gebeld dat Thissen pas om twee uur kon. Een ander lichtpuntje; André Engels was er niet!
De Portugees zou zich in zijn graf hebben omgedraaid als hij zag wel een droevige omgeving men naar hem had vernoemd en, erger nog, welk een droevig gezelschap hier had verzameld.
Wij traden binnen en Ger Hanssen (KC) deed ons een A4tje toekomen waarop stond dat de Kascommissie haar goedkeuring aan het financieel jaarverslag onthield. Oops. Dit hadden wij eigenlijk al verwacht. Rob van Aurich besloot zich terug te trekken als penningmeester. er moeten binnen dat bestuur heel wat zware woorden zijn gevallen.
Op onze vraag of de 550 gulden vereniging begeleiding nog kregen,. bleken wij eerst alweer onbekend te zijn bij Van Aurich en Van Rongen (Wie zijn jullie, oh jullie zijn Amstelveen, Schande!), daarna nog eens moesten verdedigen waarom we die aangevraagd hadden (Nee Jan, dat is niet het vraag stuk hier, het gaat om of we de toegezegde som al overgemaakt hebben gekregen', Schande!). En toen kwam Van Aurich met de mededeling dat hij dat al lang had gedaan.. Wat bleek..hij had het vorige week gedaan! Jee!..nu nog dit jaar...
Naar buiten gekomen bleken Jasper en Astrid al op ons te wachten om de stad in te gaan. Astrid zorgde voor commotie omdat men niet had gerekend op een mooie blonde vrouw. Zelfs het gezicht van Van Aurich klaarde iets op...
De avond werd doorgebracht in de WooWoo..bier 2,-, mooie Mariska's en dronken Elsen..we misten alleen de nachttrein van 4.05, dus we zijn daar maar tot 4.30 gebleven. Uiteindelijk werd de eerste trein van 5.10 genomen. Jasper's avondretour bleek niet meer geldig, maar dat wisten bas en rick niet dus reed trein weg zonder Jsper, die is uiteindelijk een half uur later aangekomen.
Rick moest om 11u op de uni zijn maar werd gelukkig uit zijn bed gebeld dat Thissen pas om twee uur kon. Een ander lichtpuntje; André Engels was er niet!
Afscheid
05/03/03 17:28
En daar stond hij dan na vijf jaar,
In een kring van gelijkgestemden
Hij was niet meer de Primus inter pari,
Doch kon weer opgaan in het plebs.
Zal zijn nalatenschap aan het Go snel verdwijnen,
Weggespoeld door liters bier?
Huishoudfolie
09/09/02 17:21
verslag Japanse Bazar
Om 11uur zaterdagochtend keek uw voorzitter enigszins verbaasd. Er stormde een menigte Japanse vrouwen op hem af. Op een meter afstand van hem, weken ze echter plotseling af naar links. Om kitcherig beschilderd hout te kopen. Toch kwamen er in de loop van de dag nog genoeg Japanse vrouwen op hem af. Om vervolgens gelukkig kirrend, mits ze eindcijfer 3 of 8 op hun lot hadden staan, met Japanse Huishoudfolie weder te keren. Deze folie is sterk. Daarnaast plakt zij niet. Ongelooflijk. Annemarie had er wilde plannen mee.
Ook anderen leden van de Twee Ogen hebben zich dapper ingezet, Admiraal Puyt kan tevreden zijn over de bemanning, die wij even bij elkaar geronseld hadden. Ze legden Go of Zertz uit, om vervolgens in de stromende regen, De tenten van vd. Sluys catering neer te halen Bedankt hiervoor, Want nu kunnen de Twee Ogen, weer fier kijkend in het centrum spelen.
Om 11uur zaterdagochtend keek uw voorzitter enigszins verbaasd. Er stormde een menigte Japanse vrouwen op hem af. Op een meter afstand van hem, weken ze echter plotseling af naar links. Om kitcherig beschilderd hout te kopen. Toch kwamen er in de loop van de dag nog genoeg Japanse vrouwen op hem af. Om vervolgens gelukkig kirrend, mits ze eindcijfer 3 of 8 op hun lot hadden staan, met Japanse Huishoudfolie weder te keren. Deze folie is sterk. Daarnaast plakt zij niet. Ongelooflijk. Annemarie had er wilde plannen mee.
Ook anderen leden van de Twee Ogen hebben zich dapper ingezet, Admiraal Puyt kan tevreden zijn over de bemanning, die wij even bij elkaar geronseld hadden. Ze legden Go of Zertz uit, om vervolgens in de stromende regen, De tenten van vd. Sluys catering neer te halen Bedankt hiervoor, Want nu kunnen de Twee Ogen, weer fier kijkend in het centrum spelen.