Sintocht druk bezocht

Waar smaken de pepernoten beter dan in de buitenlucht? Wanneer smaken ze beter dan tijdens een fietstocht? Retorische vragen voor Loopfiets Reizen. Voor de derde keer in drie jaar werd een fietstocht georganiseerd naar dorpse intochten van de Goedheiligman. Om de Sint en zijn gevolg zoals het eigenlijk hoort, te zien aankomen per boot, waren de dorpen tevens geselecteerd op ligging aan het water. Niet zo moeilijk in de omgeving van Utrecht, waar de wieg van Loopfiets Reizen stond.
Maar liefst een achttal deelnemers meldde zich klokslag tien onder de Dom voor de start van de fietstocht. Er meldde zich heel attent nog een negende lopende fietser om het Sintochtteam uit te zwaaien. Om uit het centrum van Utrecht te geraken, is een zekere ontsnappingssnelheid nodig. Die werd bereikt door met een grote boog vanuit het centrum de richting van Overvecht in te slaan. Nadat de fietsers zich ook aan dat woud van beton hadden ontworsteld, opende de omgeving zich in de weidse polders van Tienhoven.
Ondertussen ging de voorzichtige miezer langzaam over in serieuze regen. Deelnemer Rick, die op zijn racefiets niet bepaald een Menno-verzetje1) trapte, had geen regenjas meegenomen maar gelukkig ving zijn dikke fleece het meeste spatwater van zijn achterband op. Ondertussen probeerde hij zo snel mogelijk onder de bui uit te fietsen, iets waar deelmeers Erik L en Gijs, gehuld in comfortabele regenjassen en gezeten op robuuste mountainbikes, niet toe te verleiden waren. Gelukkig voor onze eveneens meefietsende Weerman, die deze regen niet had zien aankomen, was de bui even later voorbij.
Na dit stukje veenweidegebied, voerde de route verder tussen de Loosdrechtse Plassen. Bij kasteel Seypestein werd een theepauze ingelast en hier voegde ook deelneemster Fenna zich bij de groep. Deze ondernemende dame had al een half dagprogramma van kokkerellen achter de rug en snakte naar een verfrissend fietstochtje. De tocht werd dan ook vol enthousiasme voortgezet in de richting van watersportdorp Oud Loosdrecht.

Al snel bleek, dat de groep niet bepaald de enigen waren die zich over de enige weg die het dorp rijk is, de intocht van de sint wilden bijwonen. Handig laveerde de groep echter om de talloze andere voertuigen heen richting zeilschool Ottenhome, de beoogde aanlegplaats van de populaire Spanjaarden.
Ondanks de drukte heerste bij de zeilschool een gezellige sfeer. De steigers stonden afgeladen vol toen de Sint op een vrolijk versierde boot van bescheiden afmetingen arriveerde. Ondertussen was deelnemer Marco er in geslaagd, in de menigte zijn vrouw en zoon te vinden, die per bus waren nagereisd. Als vele andere kinderen werd junior op de schouders gehesen om een goed zicht op de ontvangstceremonie te hebben. Aangezien geen der andere deelnemers een dergelijk gelukkig lot beschoren leek, zocht men een goed heenkomen in de bij de zeilschool horende kroeg. Daar zette de groep zich kwiek aan een bakje warme chocomel, koffie of pleuah, al naar gelang behoefte en dialect.
Het werd ondertussen tijd het gezellige Oud-Loosdrecht te verlaten want er stond nog minstens één andere intocht op het programma. Volgens de informatie van organisator Menno, zou de Sint om halftwee aankomen in zowel Breukelen als Maarssen. De aankomst te Breukelen was enigszins onzeker. Vol goede moed maar tegen de wind in, werd koers gezet richting Vecht. Aangekomen in Breukelen bleek althans aan de rivier van geen intocht sprake en het vooruitzicht van een aankomst aan de prachtige Oudhollandse kade van Maarssen zette de fietsers aan nog vijf kilometer door te zetten. Aangekomen echter in het centrum van deze plaats, trof men een grote menigte mensen met veel kinderen, die uit de richting van de kade kwamen. Bij navraag bij een vriendelijke dame met kind, bleek de Sint al te hebben aangemeerd en door het oude centrum op weg naar een passage van de hoofdweg. De opportunistische fietsers gingen zonder bedenken met de menigte mee om te belanden in een totale verkeersopstopping, veroorzaakt door een volksoploop van Sinterklaasliefhebbers, waaronder de sfeer ondanks de drukte bijzonder goed was. Op bijna onhollandse wijze was geen enkele klacht te horen over onze onhandig in de menigte verstrikt rakende fietsen en evenmin over onze opdringerige pogingen om plaatjes te schieten van de inmiddels naderende Sint en Pieten. Een fanfare van tamelijk fors uitgevallen Pieten gingen de Sint voor, terwijl het autoverkeer op de hoofdweg, dat al enigszins vertraagd was, helemaal tot stilstand kwam. Na de passage van Sinterklaas viel de menigte in hoog tempo uiteen, het verkeer kwam weer op gang, en de groep van Loopfiets Reizen stond ergens op een weg waar ogenschijnlijk niets bijzonders gebeurd was. Er lagen alleen nog wat pepernoten op de grond. Bron: Loopfietsreizen, Foto's: Menno Faber