Completely in love



I just bought an iCade, and am now completely in love with it, finally playing Donkey Kong as intended, and the idea of having my own Dodonpachi cab, is such an amazing feeling


Games
pix'n'love rush DX just added compatibility
Other recommendations: Super Crate Box, League of Evil, Hungry Master
Compatibility list


Tools
BluTrol (jb) can convert lots of virtual joystick games
Ifunbox


Stu's articles
Half a dream fulfilled:
Home improvement:
Work avoidance continues:
Nearly there:

iMame: compatibility nv rams for Cave shooters
Dodonpachi:
Esprade

C64:
for those interested, you can games to the c64 emu in almost the same way as to iMame, with the exception that
a) each game shpuld have its own directorry
b) everygame is has a .plist file (to change it to your game, search->replace the game where you've taken it from with the name of the game/image..
More here
(although ftp there is not necessary when using ifunbox)

Tags: Jens

It is a good Italian Tradition to write the name of the cycling "Campionissimo" you support on road where the Giro or Tour passes. Even 5 years after his dead, you will find Pantani's name written down. And Myself, coming from an old cycling country have always dreamt to see my name written down on the streets of the Gavia or the Galibier.

You can imagine how great it felt when playing the much-criticised cycling event on Wii Sports Resort (Nintendo, €49 incl WMP) and to see my name on the streets leading to the top of the mountains on Wuhu island - the resort in the title. Added to normal Mii-support (my wife in the audience, Osama as my basketball team mate), I felt at home.

Not many reviewers really understood Wii Sports. They complained about the lack of depth. For them "Depth" was the addition of lots of options to be tweaked, or a table or two. But the depth of Wii Sports was in allowing to constantly improve yourself, by giving you many different opponents.

And this depth has transferred to WSR, and to that it adds an island to link the sports together, and giving them a common theme. You skydive onto it, you wakeboard next to it, or you cycle through its villages and mountains. Furthermore it adds a lot of new sports.

And the greatness of these new sports, all implented in very different ways, while being true to the nature of the sport they represent, is another thing where WSR shines. There are not many more satisfying feelings, then waving your improved wiimote like someone from Kill Bill. You are almost like a conductor, waving your Hanzo sword around while chopping the hordes.

Archery is another highlight. The feedback of your bow has to be experienced. Table Tennis makes you forget you are playing on a console. Cycling is fun, because it is both tactics (recuperation behind other cyclist) and exercise. Wakeboarding makes you cheerful. Kayakking does the resistance of water impressively. And all those things are even more fun in multiplayer.

Sure I would like overall statistics, online play, and online tables, but as a true Wii game, as a sequel, and as multi-player experience, it is amazing. And for making on of my old dreams comes true, it deserves a statue.

Ranking: A 4.5/5
Wii Sports Resort allows you to experience sports you never did, and therefore makes dreamers happy, while providing multiplayer fun for the rest of us

Tags: Wielrennen

Just look how beautifiul that screen looks.
It is from a game,with a 50s look
It is not retro but looks and feels that way
Stewarddesses aboard planes you have to land.
Many airplanes.
And then they crash.
Then it is over.

Maybe it is because i was born so near Schiphol
But It's more addicting than crack, flight control
My profile is here
5/5

Ik werd geïnterviewd door Retro Gamer. Hieronder een scan (klik erop voor een grotere versie)

Tags: Interview

When Tim Burton realised “The Nightmare before christmas” at the end of 1993. He succeeded in many ways. One of the most peculiar was people loving and even adoring a macrable black gothic vision.Fifteen years later a video game achieves this same feat, but it is only one of the reasons World of Goo just might just be the perfect video game. Read More...

I got fifa 09 now, which sees the Fifa series, after becoming acceptable again last year, making lots of progress. The new Team Be a pro mode, where you can be one player and your friends the others in a 10 v 10 match is excellent. I play in BeEx United

This goal is my most important, as it
A) won me and Roma the coppa italia
B) got me the achievement for heading
C) got me the achievement for wing play
D) and as a bonus got me the achievement for uploading a video.

I felt a bit like Maris Janssons yesterday.
He is the Latvian conductor of the Royal Concertgebouw Orchestra in Amsterdam.
Gramaphone declared it the best Orchestra in the world this week.

So this was a good thing.
I was waving my Wiimote.
And the orchestra played Carmen, the great Opera by Georges Bizet
My wife Celine played the Violin. Osama some horn and Zardoz did a bit of percussion.
I got 68 points, and was very happy.

Classical music sounds quite good in the Midi Nintendo chose.
Pop songs less.
But Midi makes the game flexible, allowing for all those instruments.

I say game, but i'm not sure of it.
It has three mini games: the aforementioned Orchestra, a standard rhytm game with cowbells, albeit with few songs and a Wiiplay-like quiz, making you choose Mii's with the right pitch, or putting them in the right order, which makes good fun.

But the main thing is just jamming.
While real artists frown upon Guitar Hero,
You have far more control there over a single instrument than in Wii Music.

The variety here, makes it fun though, and also the arrangements to make different songs of the same basics,
And playing all the different parts in a row.
One person on the flute, and one on the drums is excellent fun.
In a very different way than Rockband.
The drums by themselves are special too, as you use the Wii Fit boards as foot pedals.



Other good things: The first Wii game i have seem without a seperate friends list
Which i noticed when one of the world famous Pickford Bros appeared in my list.
Still, you can only send them videos.
Mii integration is as allways wonderful, Having a band full of people you know makes it a bit more fun

Bad things: You're not that much in control, I would love more Guitar Hero like stuff.
The music sounds rather bad, and the selection is very limited.
Surely Nintendo, with all that DS money, you could have licensed some songs.

A conclusion is hard to draw, and probably depending on your expectations.
If you're expecting Guitar Hero with Mii's you are going to be dissapointed.
If you're want to have some fun with friends making a song together, and actually learning a few things about music too, you're going to like it.
If you always wanted to direct a big orchestra like me, you're going to like it for some swallow fun.

Ouendan remains the best rhytm game in history, and Guitar Hero/Rockband do the rockstar thing miles better, but I've got a few nights of fun of it, and felt more that i was doing something with music than i did with the aforementioned games. I am happy that i overcame my doubts and spent 30 pounds on it. It's does what it sets do do rather well, and if you can appreciate that subniche of music games, i can recommend it. Some of you are going to hate it though.

790 bananas
3/5
7/10

I don't have words to decribe it, it reminded me of Deportivo-Milan, so over to correspondent, myoptika



Bloody hell, what a dramatic semi-final day at the BeeX Stadium.

After an action-packed "friendly" (I use quotation marks as I managed to get two players sent off) which finished 2-1 to myoptika's Forumites, we both had problems connecting to each other, which resulted in a bizarre situation where we both saw different teams on the same player selection screen and the game crashing out when the players arrived on the pitch! Read More...

Lego Indiana Jones

I went to Indiana Jones the other day.
The film wasn't as big a succes in the Netherlands as excepted.
So one could only see it in a cinema, tucked far away in Hoog Catharijne.
The horrible 60s shoppingmall of Traiectum ad Rhenum.
But hey, my father loves archeology.
Read More...

Tags: Films

The best way to view a football game is to go to a stadium. While watching a race or baseball might actually be more rewarding from your special 156" HDMI Bravia Super Flat Wide Turbo TV, for football you have to be in the stadium. And I'm not talking about the lovely atmosphere I felt when I was at the Curva Sud or in the Maracana. I'm talking about the overview you have when being on the stands. So why do most football games try to look like a footy match on TV? Read More...

I decided to reenter Hattrick. My new team is Terwijde Hotspur, after my new Quarter and Ajax-friends the Spurs.
They have their own clubhouse online.

Tags: Terwijde

Aangezien het nog niet bestond, heb ik hem maar gemaakt. Een CD32 versie van een van de leukste twee speler spellen ooit, Gravity Power

I made a cd32 combatible ISO for Gravity Power, a great freeware two player game
De CD-Image (iso) vind je hier
You can find the ISO here

Trains have held a fascination to me ever since I was a child. As my parents didn’t have a car, the train was our main form of transportation. When I was small, places like Groningen or Maastricht seemed to be exotic locations from the other end of the universe. Later we found ourselves in the great Termini of Europe: Paris Gare du Nord, Budapest Keleti or Milano Centrale. My dreams of travelling have always been connected to trains. Read More...

Tags: Metro

Vorige week is de Wii aangeland in huize Lindeman, maar welke Mii's maken die vrienden van ons, Osama en Wacko Jacko komen bij het Bowlen kijken!



Wii Codes:

I wrote a new review for WOTR

Some people will tell you Basketball is a bit like football, where you score goals, and he, who scores the most goals wins. They are wrong. Basketball is more like a race, where you have to keep up scoring, and not fall behind. The individual goal is reduced to a necessity, instead of a moment of ecstasy. No Peter-Crouch-Robotic-dance here.

Read More...

On saturday I organised the dutch open Swos Championships. On the special mini-site you read the reports and find all the results. Read More...

Gestuurd naar de Volkskrant

De discussie of Games nu eigenlijk kunst is (Kunstbijlage, 9 maart), wordt op serieuzere gamesfora (ik weet het, het klinkt als een paradox) regelmatig gevoerd. Zeker is dat deze niet gezocht moet worden gezocht in imitaties van de filmindustrie, waar de speler aan de leidende hand wordt genomen langs een voorgeschreven verhaal. Immers, of het verhaal zit in de weg van het verhaal, of het verhaal zit in de weg van het spel.

Voor mij zit de kunst juist in de confrontatie tussen de speler en het spel. Net zoals in elk ander kunstwerk, moet het gevoelens en gedachten oproepen. Een mooi recent voorbeelden zijn Osu! Tatakae! Ouendan! op de Nintendo DS, waar de speler ritmisch een mannelijk Japans Cheerleadingteam begeleid op Japanse Pop. (een ervaring die ik iedereen kan aanraden)



Toch zijn er ook spelen die voldoen aan het beeld de klassieke beeldende kunst. Zo is er Jet Set Radio (Sega, 2001), een cult-klassieker voor de Dreamcast. Deze game is geheel gestyled in Cell-Shading, een techniek later overgenomen door de filmklassier Sin City (Rodriquez/Miller, 2005). Er is dus hoop voor de liefhebber die verder kijkt dan de standaard genres, zoals geldt voor elke vorm van cultuur.

I was quoted on Eurogamer about what the game of the year was. I chose Mario Kart on my shiny new DS. " The first time online multiplayer worked for me and clicks" . The game got 3rd in the standings, after the all conquering Resident Evil 4.The DS is making me playing games more again and feeling excited about them, with great innovative games, like Osu Tatakae! Ouendan!, Zookeeper and Meteos.

Er is weer een artikel van mij verschenen in Way of the Rodent.

Trains have held a fascination to me ever since I was a child. As my parents didn’t have a car, the train was our main form of transportation. When I was small, places like Groningen or Maastricht seemed to be exotic locations from the other end of the universe. Later we found ourselves in the great Termini of Europe: Paris Gare du Nord, Budapest Keleti or Milano Centrale. My dreams of travelling have always been connected to trains.

Lees verder op de site van Way of the Rodent of gewoon hier.

Geschreven voor Macgames.be


Jeff 'YAK' Minter begon begin jaren'80 met het schrijven van computerspellen. Hij wist al snel veel een grote schare fans op te bouwen door zijn focus op pure gameplay, gebruik van ongebruikelijke helden als Kamelen en Lama's. Beroemde spellen waren Idiris Alpha en Attack of the Mutant camels voor de Commodore 64 en Gridrunner voor de Vic20. Na de tijd van de 8 bit spelcomputers werd het steeds moeilijker om in je eentje een software huis te runnen. Minters bedrijf, Llamasoft had het dan ook erg moeilijk.





Hij besloot zijn volgende spel, Llamatron, een kloon van het klassieke arcadespel Robotron voor de Amiga en Atari ST, maar dan met Lama's in de hoofdrol uit te brengen als shareware. Dit was een gigantisch succes, en het shareware concept werd sindsdien veel vaker gebruikt. Jeff maakte vervolgens een aantal spellen in dienst van andere bedrijven, zoals het klassieke Tempest 2000 voor de Atari Jaguar. Hierin bleek ook het tweede element dat kenmerkend bleek voor Yak als game designer. Het psychadelische element in spellen, waardoor je volkomen in trance raakt probeert hij actief te stimuleren, door de muziek en beeld in veel felle kleuren op elkaar af te stemmen. Hij heeft ook een aantal programma's gemaakt, zogenaamde licht synthesizers, waarin je niets anders doet dan schilderen met licht.

Deze trance wordt door hardcore gamers het bereiken van 'The Zone' genoemd. Dit overkomt mensen vooral in klassieke arcade spellen, maar ook in moderne 'first person shooters' kunnen mensen hier in raken. Een ander voorbeeld hiervan is het schitterende Ikaruga (Dreamcast/Gamecube), wat aan de oppervlakte een simpel verticale shoot'em up lijkt, maar een in de praktijk een welhaast zen-boeddhistische ervaring oplevert, wanneer met tussen de veilige eigen kleur en de vijandelijke andere kleur heen laveert, en wanneer dit uitkomt deze twee juist omwisselt.



Gridrunner op de Vic-20


Maar nu is het de vraag of Yak dit nog steeds kan. Immers, Games zijn tegenwoordig nog veel grotere massaproducties dan tien jaar geleden. Wat voor kans heeft een invidu nog om een hit te scoren nu de spellen industrie gedomineerd worden door mensen die elk jaar een nieuwe versie van hun voetbalspel massief marketen in plaats van met liefde een nieuw idee creeëren?

Yak gaf zichzelf weinig kans en besloot in 2001 spellen voor de PocketPC te schrijven. Dit kleine formaat zou meer passen bij de bescheiden, doch leuke spellen die hij voor ogen had. Hij ontwikkelde Hover Bover en Deflex voor dit formaat. Hij moest ze echter toch testen, dus ontwikkelde hij een 'Virtual Machine" waarop hij dat kon. Op de PC bleken ze een nog veel groter succes dan op de pocketPC. Gridrunner ++ startte ook als product voor deze PDA, maar al snel groeide het spel uit zijn jasje en eind 2002 werd het alleen op de PC geproduceerd. Steeds meer bezoekers van zijn forum kochten echter een Mac, en dus ontstond er vraag naar een conversie. Gary 'Gravy' Liddon heeft dit uiteindelijk op zich genomen en zo is er nu Gridrunner++ voor de Mac.



Gridrunner++ is een update van het klassieke Gridrunner (1982) op de Vic 20. Dit was een variant op Centipede (Atari, 1980). In Gridrunner komen grote wormen vanaf de bovenkant van het raster slalommend naar beneden. Jouw taak is om deze kapot te schieten. Aan de zijkanten van het raster staan twee schepen klaar om een hele lijn van het raster voor jou dodelijk te maken.

Gridrunner++ neemt deze basis elementen (wormen, schieten, raster, dodelijke lijnen), gooit ze door elkaar, voegt geweldige samples, upgrades en psychadelische graphics toe en maakt er een heel nieuw spel van. Je beweegt nu vrij over het beelscherm, spaart schaapjes voor betere wapens, zet met een druk op de knop de gevreesde 'sheepiezapper aan het werk, en na 10 schapjes krijg je hulp van een groot schapenhoofd dat de wormen voor je vernietigd. Maar het is de vraag of een remix van een spel uit 1982 anno 2004 nog steeds hip en leuk. Laten we analyseren of dat zo is.

Het eerste wat opvalt zijn de graphics. De beelden zijn los van elkaar niet echt bijzonder, maar het samenspel van alles dat uit elkaar plof maakt het tot heerlijke chaos, die desondanks altijd te volgen blijft. Daarnaast zijn ze in elk level anders. Het geluid ondersteunt dit met perfecte en soms zelfs erg grappige samples. Voor de PC is er zelfs een extra versie met scheldwoorden. Samen is het een ultieme trippy ervaring, zeker op een volledige scherm, wanneer de lichten zacht staan en het geluid hard.







Toch was dit allemaal niet van belang geweest als het niet zo verschrikkelijk goed speelde. Je bedient je schip met de muis, wat een heel aparte ervaring is. Daarnaast zijn alle aanvalspatronen zo goed ingesteld, dat je alleen door je eigen imperfectie sterft. Zoals het een goede shoot\em up betaamd, is de verhouding tussen risico en beloning steeds optimaal. Telkens weer moet je afwegen een schaapje te pakken of veilig in de hoek te blijven.

Bovendien krijgen we een betere versie dan de PC. Highscores worden bij de Mac-versie online bewaard. Op dit moment staat mijn score van 3.3 miljoen nog trots in de top 20 allertijden, maar deze zal snel sneuvelen nu het spel echt uit is. Ook krijgen we een Turbo Nutter Mode, die zo intensief is dat iemand hem op het Llamasoftforum beschreef als 'de 100 meter lopen, omdraaien en dan weer opnieuw.'

In een recensie hoort natuurlijk ook kritiek. Allereerst, je moet wel van schietspellen houden natuurlijk, en ter vergelijking met Project Nomads, of Railroad Tycoon 3 is dit spel misschien enigszins simpel, maar wie maalt daarom als hij vloeken en zuchtend een level verder komt en zich trots voelt omdat hij een paar vliegende vulcaanballen heeft vernietigd. Wel heeft het spel af en toe last van OSX. als mail wordt opgehaald of met de muis perongelijk in het Dock terechtkomt merk je vertraging.



Conclusie:

Het is het ideale spel om op de achtergrond te laten draaien en even vijf minuten op te starten. Hoewel, vaak blijk je dan pas uren later te kunnen stoppen. Het spel is goedkoop en je steunt direct de maker en niet een groot softwarehuis, zodat onafhankelijke creatieve geesten kunnen blijven ontwikkelen. Koop dit spel. Als je nog nooit in 'de zone' bent geweest zal je leven hierdoor een ervaring rijker zijn.


Ontwikkelaar: Llamasoft

Prijs: 6 pond en is bij hier
Een demo van het spel kun je hier downloaden

Score:

• Grafisch: 8
• Geluid: 8
• Speelbaar: 10


Totaal Score:


P.S.: Er gaan geruchten dat Jeff binnenkort gaat beginnen aan Llamatron ++ op de Mac. Het zou het eerste spel zijn dat hij zelf ontwikkeld op de Mac. We zijn benieuwd, eerst werkt hij aan het mega project Unity op de Gamecube. Ondertussen kan je de meeste oude spellen van Llamasoft spelen via een emulator, zoals Llamatron bijvoorbeeld via NoSTalgia, of Gridrunner via Power20 (meer info hierover op macretro)

was in Vigario Geral, last month. It’s a favela – or shanty-town – in Rio de Janeiro, near to the International Airport.

In August 1993, 21 civilians were killed there, when a group of hooded, heavily armed men fired indiscriminately at residents for a couple of hours. The attack was carried out by military police officers in revenge for the killing of four policemen at the hands of Vigario Geral-based drug-runners. At one point, they gunned down a family of seven in their own home. Read More...

It was 1983. I had just turned seven. In the summer I went to my first Boy Scout camp in Den Dolder. It is a sleepy village near Traiectum ( Utrecht ) which is famous for three reasons. It is all nice and green. It has a large mental institution. It is ‘ Europe 's Sauce capital', its skyline being dominated by a large factory of Remia, a Unilever brand, which proudly boasts that claim. Somehow these facts seem to be related.
Read More...

Tags: Utrecht

Geschreven voor Macgames.be


Nu de games industrie volwassener word, worden gamers ook ouder. Dat betekent dat er ook een grotere groep games is, die zijn jeugd heeft doorgebracht in speelhallen en deze nu mist.

X-Gaming speelt hierop in met de X-arcade controller. Dit is een USB-controller met twee joysticks, 10 knoppen per speler, 2 flipper-knoppen aan de zijkant en twee echte startknoppen. Hij ziet er uit als de voorkant van een echte Arcade-kast.





De arcade geeft aan de Mac toetscommando's door, dat betekent dat alle spellen die met toetsen werken er mee werken. De stick is vooral bedoelt voor MacMame. (hier kwam op 24 september versie 0.87 van uit, zie Macmame). Versie 0.87 emuleert meer dan 3000 arcade spellen. Hiermee werkt de stick perfect.

Een spel als Robotron, onlangs nog door het engelse fanzine wayoftherodent.com uitgeroepen tot beste shoot'em up ooit, verandert volkomen, wanneer het met de X-arcade wordt gespeeld. Eén stick voor vuren en één voor bewegen is de manier waarop het spel bedoelt was. Scores verdubbelen.

Natuurlijk geeft het ook een kick om moderne spellen er mee te spelen, maar de doelgroep is vooral de liefhebbers van klassiekers. Ook Mac gebruikers hebben tegenwoordig steeds meer mogelijkheden vinden om van deze hobby te genieten, zoals ik beschrijf op mijn site.





De sticks voelen heerlijk aan en zijn heel stevig. Kritiek is er echter ook. De X-arcade lijkt heel veel stroom te gebruiken, wat bij volledig USB-gebruik tot klachten van de Mac leidt. Ook herkent het Gamepad controller programma USB-Overdrive de X-arcade niet.

De X-arcade is in principe helemaal her te programmeren. Op de Mac werkt de herprogrammeringsversie niet . Ik heb een extern ps-2 toetsenbord aangesloten om dit te kunnen doen. De hergeprogrammeerde toetsen doen het vervolgens wel perfect, en met vier verschillende te bewaren instellingen werkt elk spel.


Conclusie:

Als liefhebber van klassieke spellen vond ik de X-arcade meer dan de moeite waard. Met MacMame en deze controller verandert je Mac in een echte Arcade kast. Hij is echter wel duur, $149 dollar. Hier komen nog redelijk hoge verzendkosten bij. Iedereen moet zelf maar uitmaken of hij dat over heeft voor zijn passie. Het voordeel is wel dat er voor elk systeem een adapter verkrijgbaar is, zodat hij jaren mee kan.


Totaal Score:

Prijs $149.00 (± 110 Euro), exclusief Mac-Adapter (29 Euro)
Meer informatie: x-arcade
Op yakyak kan je arcade competities vinden, en op macretro alles over oude spelcomputers emuleren op de mac