Games in de Kunstbijlage
10/03/06 21:32 Opgeslagen in: Games
Gestuurd naar de Volkskrant
De discussie of Games nu eigenlijk kunst is (Kunstbijlage, 9 maart), wordt op serieuzere gamesfora (ik weet het, het klinkt als een paradox) regelmatig gevoerd. Zeker is dat deze niet gezocht moet worden gezocht in imitaties van de filmindustrie, waar de speler aan de leidende hand wordt genomen langs een voorgeschreven verhaal. Immers, of het verhaal zit in de weg van het verhaal, of het verhaal zit in de weg van het spel.
Voor mij zit de kunst juist in de confrontatie tussen de speler en het spel. Net zoals in elk ander kunstwerk, moet het gevoelens en gedachten oproepen. Een mooi recent voorbeelden zijn Osu! Tatakae! Ouendan! op de Nintendo DS, waar de speler ritmisch een mannelijk Japans Cheerleadingteam begeleid op Japanse Pop. (een ervaring die ik iedereen kan aanraden)
Toch zijn er ook spelen die voldoen aan het beeld de klassieke beeldende kunst. Zo is er Jet Set Radio (Sega, 2001), een cult-klassieker voor de Dreamcast. Deze game is geheel gestyled in Cell-Shading, een techniek later overgenomen door de filmklassier Sin City (Rodriquez/Miller, 2005). Er is dus hoop voor de liefhebber die verder kijkt dan de standaard genres, zoals geldt voor elke vorm van cultuur.
De discussie of Games nu eigenlijk kunst is (Kunstbijlage, 9 maart), wordt op serieuzere gamesfora (ik weet het, het klinkt als een paradox) regelmatig gevoerd. Zeker is dat deze niet gezocht moet worden gezocht in imitaties van de filmindustrie, waar de speler aan de leidende hand wordt genomen langs een voorgeschreven verhaal. Immers, of het verhaal zit in de weg van het verhaal, of het verhaal zit in de weg van het spel.
Voor mij zit de kunst juist in de confrontatie tussen de speler en het spel. Net zoals in elk ander kunstwerk, moet het gevoelens en gedachten oproepen. Een mooi recent voorbeelden zijn Osu! Tatakae! Ouendan! op de Nintendo DS, waar de speler ritmisch een mannelijk Japans Cheerleadingteam begeleid op Japanse Pop. (een ervaring die ik iedereen kan aanraden)
Toch zijn er ook spelen die voldoen aan het beeld de klassieke beeldende kunst. Zo is er Jet Set Radio (Sega, 2001), een cult-klassieker voor de Dreamcast. Deze game is geheel gestyled in Cell-Shading, een techniek later overgenomen door de filmklassier Sin City (Rodriquez/Miller, 2005). Er is dus hoop voor de liefhebber die verder kijkt dan de standaard genres, zoals geldt voor elke vorm van cultuur.