Francisco belde onze slaapkop uit zijn bed. Aan de ene kant kostte het hem moeite om zijn bed uit te komen, maar aan de andere kant vond hij het leuk dat mensen onze held belden. Beppe had gezegd dat de Villa Adriana mooi was, en dus ging Rick daar, na het interview met de Dalaï Lama, heen. Beppe had iets gezegd over welke metro onze toerist moest nemen, maar toen Rick bij het einde van Metro B in Laurentina aankwam trof hij wel een busstation, maar geen bus.

Hij pakte toen maar de bus naar naar Piazza Carabinieri, wat hem wel ver weg leek. Dat was inderdaad zo. Rick werd door een legerplaats van het machtige Italiaanse leger gereden en zat tussen de kadetten voordat hij uiteindelijk het eindpunt, dat in het niks las bereikte. Zo zuidelijk was onze held nog nooit geweest. Terug ging hij via het EUR, door Mussolini nog gebouwd voor zijn Esposizione Universale di Roma, de wereldtentoonstelling die nooit is doorgegaan. In het drukke Rome is de wijk eigenlijk een verademing.Eenmaal thuis kocht Rick ingrediënten voor de pasta. Dit keer lukte die helaas wat minder, dus ging Rick met een gemengd gevoel TV kijken. Op Berlusconi’s Canale 5 was Ciao Darwin 2. Hierin selecteert men in een politiek volkomen incorrecte spelshow wie de fittest zijn om naar het volgende millennium te gaan. Dit keer mochten vrouwen alleen door als ze voetbalfan werden. Onze held kon smakelijk lachen om dit typisch Italiaanse gebeuren.