Fiumicino
25/10/99 22:07 Opgeslagen in: Rome
Het was nog donker in de voorstad van onze stad, op de eerste verdieping van het ouderlijk huis aan de Van Borsselenlaan. Om 6.15 werd onze held gewekt door zijn moeder. Het ging beginnen. Hij stapte om 7.03 de trein in en stapte om 7.18 de trein binnen die hem naar de hoofdstad van België zou brengenein, maar onze bepakte hoofdpersoon wist toch een plaatsje te bemachtigen. Na Rotterdam werd het gelukkig rustiger; Rick zat nu naast een aantal Utrechtse studentes op schoolreisje naar Antwerpen. Met deze dames speelde onze acteur na Roosendaal Hints, met o.a. een briljante uitvoering van een Rond Tweepersoonswaterbed met donzen dekens
Op Brussel Noord werd er overgestapt op de Brussels Airport Express. Dit was inderdaad een boemeltje, zoals de naam al deed vermoeden. Toen onze Amsterdammer in checkte op Zaventem kwam hij een heel burgelijk Nederlands gezinnetje tegen. Ze bleken in dezelde rij te gaan staan. Rick hoefde gelukkig niets extra’s te betalen voor zijn 35 kilo bagage, daar hij student was. Nadat Rick een pizza-sliceje naar binnen had gewerkt kwam hij dezelfde zuerende representanten van de bourgeoisie weer tegen. Rick’s Maagdelijke Express vertrok 10 minuten te laten, aangezien de Brusselse computers al last leken te hebben van het millennium probleem, dus dat schoot niet op. Het gezinnetje vertrok ook naar Rome.
Zilveren Vogel van Virgin Express bleek inderdaad de bus te zijn waarvoor Rick betaald had. Onze student moest zelfs ƒ3,- betalen voor een simpel kopje thee, een rendementvan tegen de 3000%. Aangezien er ook wat tegenwind was arriveerde de Boeing op Rome Fiumicino. Dit werd afgekort als FCO; hierdoor kon eindelijk begrepen worden hoe de Rome (FCO) skate van Roces pas in het rijtje van Amsterdam (AMS) en Barcelona (BCN). Verwonderd over dit feit liet Rick even zijn discman liggen, maar hij realiseerde zich gelukkig op de bagageband en kon dus nog terug. Op het station vroeg onze held held waar hij moest uitstappen voor het Stadio Olimpico, waar de jeugdherberg was: Roma Trastevere. Daar aangekomen werd hij voor het eerst weer geconfronteerd met het openbaar vervoer van Rome. Hij moest Tram 8 en daarna bus 280 pakken. Op het station liepen ook voor de laatste maal die zeurende burgelijke Nederlanders rond.
Rick stapte helaas iets te vroeg uit de Tram, zodat hij puffend de Ponte Garibaldi moest oversteken om de bus te pakken. Halverwege besloot hij de Taxi te pakken. L. 28.000 armer kwam Rick aan bij de jeugdherberg, een bunker waar zelfs Stalin zich unheimisch zou hebben gevoeld. Rick ruste uit, met de Chemical Brothers op de boxen. Hij belde tevergeefs naar de familie Paris voor informatie over een kamer.
Toen pakte hij maar zomaar een Bus, de 69. Hij stapte bij het eindpunt uit op de Piazzale Clodio. Hier was een Macdonalds, altijd gezond. Hij zat er een uurtje, las wat Vergilius en belde nog even naar de Franse Hoofdstad. Doodmoe liet hij zich in slaap vallen en hoorde niet eens zijn kamergenoten thuiskomen.
Op Brussel Noord werd er overgestapt op de Brussels Airport Express. Dit was inderdaad een boemeltje, zoals de naam al deed vermoeden. Toen onze Amsterdammer in checkte op Zaventem kwam hij een heel burgelijk Nederlands gezinnetje tegen. Ze bleken in dezelde rij te gaan staan. Rick hoefde gelukkig niets extra’s te betalen voor zijn 35 kilo bagage, daar hij student was. Nadat Rick een pizza-sliceje naar binnen had gewerkt kwam hij dezelfde zuerende representanten van de bourgeoisie weer tegen. Rick’s Maagdelijke Express vertrok 10 minuten te laten, aangezien de Brusselse computers al last leken te hebben van het millennium probleem, dus dat schoot niet op. Het gezinnetje vertrok ook naar Rome.
Zilveren Vogel van Virgin Express bleek inderdaad de bus te zijn waarvoor Rick betaald had. Onze student moest zelfs ƒ3,- betalen voor een simpel kopje thee, een rendementvan tegen de 3000%. Aangezien er ook wat tegenwind was arriveerde de Boeing op Rome Fiumicino. Dit werd afgekort als FCO; hierdoor kon eindelijk begrepen worden hoe de Rome (FCO) skate van Roces pas in het rijtje van Amsterdam (AMS) en Barcelona (BCN). Verwonderd over dit feit liet Rick even zijn discman liggen, maar hij realiseerde zich gelukkig op de bagageband en kon dus nog terug. Op het station vroeg onze held held waar hij moest uitstappen voor het Stadio Olimpico, waar de jeugdherberg was: Roma Trastevere. Daar aangekomen werd hij voor het eerst weer geconfronteerd met het openbaar vervoer van Rome. Hij moest Tram 8 en daarna bus 280 pakken. Op het station liepen ook voor de laatste maal die zeurende burgelijke Nederlanders rond.
Rick stapte helaas iets te vroeg uit de Tram, zodat hij puffend de Ponte Garibaldi moest oversteken om de bus te pakken. Halverwege besloot hij de Taxi te pakken. L. 28.000 armer kwam Rick aan bij de jeugdherberg, een bunker waar zelfs Stalin zich unheimisch zou hebben gevoeld. Rick ruste uit, met de Chemical Brothers op de boxen. Hij belde tevergeefs naar de familie Paris voor informatie over een kamer.
Toen pakte hij maar zomaar een Bus, de 69. Hij stapte bij het eindpunt uit op de Piazzale Clodio. Hier was een Macdonalds, altijd gezond. Hij zat er een uurtje, las wat Vergilius en belde nog even naar de Franse Hoofdstad. Doodmoe liet hij zich in slaap vallen en hoorde niet eens zijn kamergenoten thuiskomen.