Door het wat rustige karakter van de vorige avond kon vroeg worden opgestaan. Na het stevige ontbijt, werd voor de laatste keer met Bas de stad ingetrokken. Voor de Go-kerstcadeautjes werden uiteindelijk boekenleggers met de werken van Rafaël en Michelangelo gekocht.

Thuis bleek Nederland aan Frankrijk, de Tsjechische republiek en Denemarken gekoppeld te zijn. Dit leverde natuurlijk discussie op met de afgezanten uit het land van de wereldkampioenen. Ook werd uiteindelijk een reden gevonden om de door haar geëiste kerstkaart naar Camilla in Denemarken te sturen. In dit huiselijke intermezzo leverde jongeheer Appelo zijn bijdrage aan deze memoriën, stierf Miriam van de spanning tijdens de strijd van de Romeinen tegen de veelvraten uit Bologna en belde Francisco op, om ook aan de zondagavond een bestemming te geven.

Nadat Bas veilig was vertrokken, met het geluk dat de spoorwegen slechts staakten in het zuiden des lands, vertrok onze dichter naar de Via Turati om Francisco voor de verandering eens nuchter te treffen. De Hollander en de Spanjool vertrokken, na de droevige constatering dat Francisco nog steeds geen pannen had en daarom steeds in de mensa of fuori moest eten en Rick dus heel blij was voor de Via Jenner gekozen te hebben, naar het Piazza Navona. Voordat ze het plein bereikten moesten ze echter elke geldautomaat proberen, aangezien die niet werkte, en maakte onze planoloog en onvergeeflijke blunder door de weg kwijt te raken. Hier kwam Charo met nog wat andere Spanjaarden opdagen en werden gezamenlijk een aantal soorten cerveza door ons panel van specialisten geproefd. De Spaanse delegatie vatte hierna het plan op om in Monte Sacro te gaan eten. Aangezien dat voor onze Monteverdiaan aan de andere kant van Rome lag, was het voor hem een prettige verrassing dat hij precies op dat moment Nico en Miriam tegen kwam. Rome is niet zo groot. Met het Frans-Italiaanse team werd nog een vin genuttigd en daarna werden Nico en Rick netjes thuisgebracht.