Capodanno
31/12/99 15:10 Opgeslagen in: Rome
Op deze laatste dag van het jaar pakte La Repubblica groot uit met een stuk dat Bart het Nederlandse programma "Grande Fratello" had gewonnen. Ze wist nog niet dat ook Italië hierdoor geteisterd zou gaan worden. We bleven op de Nederlandse tour omdat we inkopen gingen doen voor Oliebollen. We waren even de olie vergeten, maar toen kon het grote bakfeest beginnen.
Zonder frituurpan is het meten van de temperatuur van kokende olie toch wat lastig, zodat de eerste exemplaren enigszins zwart uit de pan kwamen. De exemplaren daarna konden wel door de beugel, hoewel het natuurlijk de vraag was, wat de traditionele AD oliebollentest er van zou vinden.
Ondertussen was Marco met Antonella binnengekomen met een grote hoeveelheid boodschappen. Ook in dit huis zou namelijk een Capodannofeest worden gegeven. Onze gastarbeiders hiewlpen natuurlijk een beetje het huis op orde te brengen. Tegen acht begon dit feestje. De door de gasten meegebrachte dranken smaakten onze helden goed en over de oliebollen wist een Italiaanse kunstenaar uit te roepen dat ze smaakten "Come un Orgasmo"
De aanwezige Fransen en Nederlanders waren inmiddels begonnen met dansen en gaven de aanwezige Italo's een lesje in dansen. Vooral de beroemde dans uit Pulp Fiction, waar de vertolking van Travolta en Thurman bleek bij afstak, oogsdte respect. Toen de klok elf uur sloeg vetrokken onze hollanders. naar de Beurs van Rome. Hier zou hun Techno capo danno plaatsvinden. Aangezien het OV toch iets eerder was gestopt dan beloofd bracht de taxi hun vlak voor 12 op de dansplek.
De massa begon te tellen en op het moment Suprème bevond Rick zich tussen twee mooie vrouwen die hem een gelukkig millennium zoenden. Het feest kende twee zalen. een hele volle met commerciële muziek en een waar via Satteliet Jeff Mills en Carl Cox speelden. Drank was bizar duur, maar de fles water leidde tot vele ontmoetingen met mooie vrouwen (en helaas ook onhandige Italianen) Na vierwen trok RJ het minder, en werd het kouder en dus werd - na nog een gabber intermezzo- terugreis aanvaard.
De 7 kilometer moest nu helemaal per voet worden afgelegd,vanuit het EUR, via Piazza della Radio terug naar Monteverde. Hier zou je normaal nooit komen, maar taxi's waren overbezet, terugrijdend van het volksfeest op Piazza del Popolo. Jasper vond het minder, want hij had niet echt loopschoenen aan. Toen we uiteindelijk thuis kwamen voelde de Twent zich ook minder, met voorspelbare gevolgen. Het was half zeven.
Zelfde plaats, ook Jeff Mills, 8 jaar later exact.
Zonder frituurpan is het meten van de temperatuur van kokende olie toch wat lastig, zodat de eerste exemplaren enigszins zwart uit de pan kwamen. De exemplaren daarna konden wel door de beugel, hoewel het natuurlijk de vraag was, wat de traditionele AD oliebollentest er van zou vinden.
Ondertussen was Marco met Antonella binnengekomen met een grote hoeveelheid boodschappen. Ook in dit huis zou namelijk een Capodannofeest worden gegeven. Onze gastarbeiders hiewlpen natuurlijk een beetje het huis op orde te brengen. Tegen acht begon dit feestje. De door de gasten meegebrachte dranken smaakten onze helden goed en over de oliebollen wist een Italiaanse kunstenaar uit te roepen dat ze smaakten "Come un Orgasmo"
De aanwezige Fransen en Nederlanders waren inmiddels begonnen met dansen en gaven de aanwezige Italo's een lesje in dansen. Vooral de beroemde dans uit Pulp Fiction, waar de vertolking van Travolta en Thurman bleek bij afstak, oogsdte respect. Toen de klok elf uur sloeg vetrokken onze hollanders. naar de Beurs van Rome. Hier zou hun Techno capo danno plaatsvinden. Aangezien het OV toch iets eerder was gestopt dan beloofd bracht de taxi hun vlak voor 12 op de dansplek.
De massa begon te tellen en op het moment Suprème bevond Rick zich tussen twee mooie vrouwen die hem een gelukkig millennium zoenden. Het feest kende twee zalen. een hele volle met commerciële muziek en een waar via Satteliet Jeff Mills en Carl Cox speelden. Drank was bizar duur, maar de fles water leidde tot vele ontmoetingen met mooie vrouwen (en helaas ook onhandige Italianen) Na vierwen trok RJ het minder, en werd het kouder en dus werd - na nog een gabber intermezzo- terugreis aanvaard.
De 7 kilometer moest nu helemaal per voet worden afgelegd,vanuit het EUR, via Piazza della Radio terug naar Monteverde. Hier zou je normaal nooit komen, maar taxi's waren overbezet, terugrijdend van het volksfeest op Piazza del Popolo. Jasper vond het minder, want hij had niet echt loopschoenen aan. Toen we uiteindelijk thuis kwamen voelde de Twent zich ook minder, met voorspelbare gevolgen. Het was half zeven.
Zelfde plaats, ook Jeff Mills, 8 jaar later exact.