Vrijdag fietsten we langs het Orly-plein, over de Arlandaweg.
Die Airporten liggen op weg naar The Sand, de beachvolleybalhal waar Cocoon plaatsvond.
Het was lang rustig.
Maar Sven begon te draaien, en iedereen ging los. Ik had de Technoheld uit Frankfurt als 6 jaar niet meer gehoord.
Helaas bouwde Villolobos daarna niet veel verder op.

Maar over de muziek wil ik het vandaag niet hebben.
Ik wil het hebben over een vrouw die het feest domineerde.
Ik wil het hebben over de kampcommandante die de toegang tot de WC's beheerste.

Want, lieve lezers. het Amsterdam Dance Event had niet gekozen voor een vrije WC
Maar voor een strikte toegang.
Waar normaal de beachvolleybalsters even hun behoefte deden, was nu een streng regime.

En daar stond ze.
Een strenge blik in de ogen. 
De meeste mannen durfde niet uit de lijn te wijken.
Voor die dat wel deden klonk een snelle sneer.

Flessen werden afgepakt.
De halve euro werd geïnd.

Als je binnen was, was het misschien nog erger.
De kampcommandante had namelijk personeel.
Dit personeel scande met spiegel en lampen de WC's

Toch kwamen toen ze weg waren.
Ineens vier mannen uit één kleine toiletruimte.
Of ze gesnoven hadden terwijl ze met zijn vieren op één pot balanceerden weet ik niet, 
Ik marcheerde rap terug naar het feest.