Om negen uur ging de wekker, maar onze vroege vogel was al eerder gewekt, want om zeven uur kwam Beppe, in wiens kamer Rick deze drie nachten had geslapen, terug uit Parijs. Marco moest dus vandaag echt zijn kamer gaan ontruimen. Francisco was er ook nog, en die vertrok ineens met de helft van zijn bagage naar de Via Turati. Ondertussen vertrok Rick naar het Nederlands Instituut. Het verkeer schoot niet echt op, maar uiteindelijk vond onze reiziger zijn weg naar Villa Borghese.

Hier dronk hij een kopje koffie met de dames. Het enthousiasme van de dames was groot dat onze Romein nu een huis had gevonden. Rick mocht meteen zijn nieuwe adres overal invullen, zodat hij nu de activiteiten van het Instituut nooit meer zou vergeten. Rick had nog plannen om vlakbij naar de openingsmis van de faculteit te gaan, maar god vergeve hem, hij zou er te laat voor zijn geweest. Hij deed zijn skates onder en ging Villa Borghese per Inline-skate verkennen. Hij was door de werkzaamheden echter gedwongen een route te kiezen, die een hele mooie afdaling inhield, maar hem wel rechtstreeks beneden op de Piazzale Flaminio bracht. Daar kon Rick niet verder.

Toen vertrok Rick naar het Internetcafé. Jasper vroeg zich af of de Olga waarmee hij donderdag per ongeluk had gezoend, dezelfde was als waarmee onze Don Juan een jaar eerder had gezoend. Rick moest toegeven dat dat inderdaad zo was. Voor L. 3.000 kocht onze held toen maar een aantal Rembrandt-platen om zijn kamer meer op te fleuren en een verzamelalbum van Asterix. Waar immers beter een boek gekocht over een mythische vijand van Rome gekocht dan in Rome zelf.

Thuis was Beppe er. Hij was in Nederland geweest en hij vond Amsterdam heel leuk, maar dat platte kon hij toch niet echt aan. Francisco kwam ook nog even aan om zijn laatste koffers op te halen, met een andere Spaanse: Charo. Marco arriveerde om zijn kamer verder leeg te halen. Beppe, of eigenlijk Guiseppe, wilde onze kok uitleggen hoe hij pasta moest maken. Dat wist onze srudent toch al. Beppe sliep in tijdens Milan – Galatasaray, zodat hij pas de volgende dag de koppen in La Gazzetta zag: Milan fuori Europa. Galatasaray boog een 2-1 voorsprong om in een 3-2 overwinning.

Later op de avond verhuisde Rick eindelijk. Hij hing de Rembrandt platen op naast een poster van Marilyn Monroe, hing zijn kleren in de kast en zette zijn boeken op een rij. Er was ruimte genoeg,m want zoveel kon ons lastdier natuurlijk ook niet meenemen. Marco moest nog een brief tikken.

Rick keek om zich heen, maar zag geen computer. Een glimlach verscheen rond zijn mond toen Marco nog een echte klassieke typmachine bleek te gebruiken. Toen Marco klaar was stook hij een wierookstokje aan om de ‘verhuisgeur’ te verwijderen. Misschien kwam het daardoor, maar Rick zat ’s nachts in een dipje. Hij moest ineens weer huilen dat het uit was met Paulien; Hij voelde zich als Dido, verlaten door Aeneas