Ach, niet zo’n origineel onderwerpje dit keer. Maar omdat ik er middenin zat bericht ik er toch over. Gisteren was een absolute rampdag voor het OV. En Rick, die had een sollicitatiegesprek.

Ik begon ’s ochtends vroeg in Eindhoven. Daar kwam de bus niet opdagen om 10.30. Vervolgens zat ik een uur vast in Utrecht. Toen kwam ik thuis, na een lange rit (14u). Ik zou het nog allemaal kunnen halen, dacht ik, naïef als ik was.

Vervolgens zat ik een half uur vast in de sneltram. Ik mocht er niet uit en verbrandde als een kip. Bovendien deed mijn GSM het niet, omdat de GSM-dealer vergeten was me te berichten dat de nummerportabiliteit (een schitterend anglicisme overigens) rond was. Gelukkig kon ik zo’n telefoontje lenen.

En zo kwam ik aan, ergens tegen vieren. De man had alle begrip, tenslotte zal ook hij regelmatig getergd zijn door het OV. Ik zal u de terugreis maar besparen. Ik meld alleen dat mijn etensgast allang voor de deur zat te zonnen.