rick filosofeert

elitair, elegant, arrogant, sinds 14 mei 1977

Sofi-Nummer

De wekker ging deze dag om zeven uur, want Rick zou om half negen college hebben. Hij ontbeet met Beppe, om daarna, naïef als hij nog was naar de Via Volta af te reizen. Hij vond daar ‘tuurlijk’ niemand. Onze student was echter niet voor één gat te vangen. Hij besloot zijn Codice Fiscale, zijn sofi-nummer, eindelijk eens te gaan regelen. Wat een moed had onze held om de bureaucratie van het Ministerie van Financiën in zijn eentje te trotseren!

Hij ging op weg naar de Via della Conciliazione, genoemd naar de vrede die Mussolini met Pius XI sloot, vlak bij het Vaticaan. Bij de Balie werd Rick direct weggestuurd. Hij moest eerst maar eens een nummertje trekken. Achter zich hoorde hij Nederlands, of liever gezegd Larens. Een meisje en een jongen hadden na een taalcursusje besloten nog wat langer te blijven. Dit was al de tweede keer dat zij probeerde hun sofi-nummer op te halen, dus zij wisten waar onze Amsterdammer het formulier kon ophalen. Toen ging alles eigenlijk vrij snel. Toen hij aan de beurt was werd alles gecheckt, maar het Pasje dat dat van hem een echte Romein zou maken, zou hem per post worden opgestuurd.

Rick las hier na zijn electronische post. Het Groene Hart, de studievereniging waar Rick jarenlang de buitenlandse reizen voor had georganiseerd bleek dit jaar naar Rome te gaan. Het was natuurlijk een speling van het lot dat de Buitenlandse Excursie Commissie haar ex-voorzitter zou volgen. Rick zag dit als een goed teken voor zijn volgende bureaucratische etappe: zijn Scheda Erasmus. Hij zou deze moeten ophalen op de Via Gramschi, het hoofdgebouw van de Faculteit.

Signora Beffa wist daar te melden dat het haar speet, maar dat ze niets zou kunnen doen. Hoe zat het namelijk. In Amsterdam had de voormalige vakgroep Planologie en Demografie via Demografie een contract met Statistiekfaculteit de universiteit van Rome afgesloten, en niet met de Architectuurfaculteit. Na een uurtje met Rick gesproken te hebben over haar familie, Nederland en hoeveel talen ze daar wel niet kenden was alles ineens in drie minuten geregeld. Zo kon de volgende overwinning op de bureaucratie gevierd worden.

Hierna had onze student afgesproken met zijn werkgroepje. Ze spraken de afgelopen donderdag even door. Lorella had het hele weekend een kerk mogen opmeten voor het vak restaureren het had er deze dus ook niet veelz in in. Rick mag nu een Hydromorphologische kaart gaan opzetten. Thuis bladerde hij dan ook maar even de atlas door, terwijl onze Bourgondiër weer een Foggiaanse specialiteit, ditmaal een soort Mozzarellakoek, mogen proeven. Beppe meldde ook dat hij aan het eind van de maand weg moest omdat zijn contract afgelopen was. Hij had nog niks in Foggia kunnen vinden. Hoe anders is de Italiaanse arbeidsmarkt dat de Nederlandse.