Iedereen huilt tranen en tuiten bij het afscheid van de burgemeester van Amsterdam, maar moeten we hem nu eigenlijk wel missen of is Amsterdam eigenlijk beter af zonder zijn Haagse regent?

Vorige week maakte Mr. Dr. Schelto Patijn. ex-Tweede Kamerlid, Ex-Europees Parlementslid en burgemeester van de hoofdstad bekent per 1 januari af te treden. Hij was sinds 1994 burgemeester, na het vertrek van Ed. van Thijn naar Den Haag.

Hij wordt nu alom geprezen. Hij is zo aardig. Hij is zo representatief. Hij kent zoveel mensen. Hij is een bruggenbouwer. Hij maakt taboes bespreekbaar.

Maar is hij voor de modale Amsterdammer niet meer de man die hem zijn pleziertjes afneemt? De man die koninginnenacht aan banden heeft gelegd? De man die preuts de wallen beperkingen opleg?. De man die dacht in Voorburg te kunnen blijven wonen en te kunnen volstaan met een pied-à;-terre in Amsterdam? Kortom, een Haagse regent en geen 'echte' Amsterdammer.

Misschien was hij wel niet chagrijnig genoeg, maar toch moeten beide beelden wat genuaneerd worden. De geschiedenis zal hem, om Castro te citeren, waarschijnlijk wel vrijpleiten. Hij heeft een aantal grote problemen aangepakt en de oude handelsstad weer wakker geschud.

De vraag is echter wie hem op moet volgen. Waarschijnlijk is dit al lang bedisseld in de landelijke PvdA-top en zullen referendum-initiatieven geen kans krijgen. Een belangrijkere vraag misschien wel dan de vraag over de procedure is echter wie het moet worden.

Het lijkt mij weer eens tijd voor een lekkere zeurderige Amsterdammer. Iemand die midden in de stad staat. Jong is, om aansluiting te hebben met dat gedeelte van de bevolking, maar toch ook de klassieke roots niet vergeten. Bovendien moet hij niet bang te zijn om daadkrachtig in de stopera op te treden. Ik denk dan ook dat ik mijzelf maar eens kandidaat ga stellen.

Tags: Amsterdam