Voor Rick was deze dag aan het begin van de vijfde week bepaald een mindere dag. Nadat om zeven uur het technisch wonder dat alarmklok heet zijn piepjes de morgen in stuurde vetrok hij om acht uur richting college. Hoewel de krant hem met een ‘Solo la Roma’ vrolijk begroette kwamen de eerste tekenen van het naderend onheil bij het niet opengaan van de deur van het krakkemikkige schoolgebouw in Testaccio. Inderdaad, onze leergierige student trof wederom niemand aan op het college. En dat terwijl het van ziekte herstellende lijf die uurtjes slaap zo goed had kunnen gebruiken.

Thuis gekomen trof hij Marco in Coma aan op de bank en hij besloot diens goede voorbeeld te volgen door ook nog maar een uurtje slaap mee te pakken. Al spoedig rees onze Heracles weer op om het tweede gedeelte van de dag in te zetten. Eerst stuurde hij een kaart met een Pyramide naar (!) Egypte, om daarna aan zijn electronische post toe te komen. Hier wachtte hem wederom een teleurstelling. Verschillende vrienden wisten aan Rick te melden dat langskomen er niet inzat. Hoewel iedereen hun gegronde reden had, voelde onze gewezen Amstelvener zich ineens toch de dorpeling in de grote stad.

Het laatste actieve deel van de dag verliep ook niet geheel naar wens. Hoewel iedereen van de Latina-werkgroep had gedaan wat hij moest doen en ook nog wel een beetje verder konden en er ook een afspraak voor de volgende dag kon worden gemaakt, kwam Malusardi niet opdagen, wat onze studenten met een aantal brandende vragen achterliet. Een beetje verloren keerde Rick terug naar huis, waar Marco en Beppe volop discussieerden over de energierekening. Rick bad dat die betaald werd, want afsluiten leek hem niet echt de ideale optie.