Wegkapitein

In maart volgde ik een cursus Wegkapitein bij de NTFU. Ik doe dat omdat ik het afgelopen jaar regelmatig meefiets met de Maximus Stampers, de mooiste wielerclub van Utrecht en omstreken (bij onze locale bierbrouwerij). Ook ben ik een heel ander soort Wegkapitein bij de Tour de Force. Een Wegkapitein bij de profs is het verlengstuk van de ploegleider (de ‘aanvoerder). Bij toerfietsers is het degene die zorgt dat de groep veilig thuis komt (zie hier voor voorbeelden).

Wegkapitein zijn is een manier van leiding geven en sturen zonder formele macht. In die zin zijn er veel parallellen met het beroep van facilitator

• Je positie in de groep is extreem belangrijk. Als je achter zit, kan je niet zien wat er voor gebeurt (en andersom) . Net als voor een facilitator moet je kijken waar je je in de groep neerzet)
• Je kan niet alles tegelijk. Zeker bij een grotere groep is het handig als iemand de route verzorgt, net als dat het handig is als iemand bv de logistiek inde gaten houdt, of tekent als facilitator
• De kaders moeten duidelijk zijn vooraf. Bespreek de route en de kruissnelheid. Als facilitator bespreek je het doel en de structuur van de dag.

Anneke de Joode van Surplace Fietscoaching hielp ons vlot  door de theorie heen in het clubhuis van Kampong. We spraken vooral de dilemma’s die je tegenkomt onder weg. En toen gingen we fietsen. Wat opviel is dat een weg die je als individuele fietsers heel veilig en beschermd vindt aanvoelen, met een groep ineens te klein en onveilig kan aanvoelen. Dat zette me aan het denken.. Als facilitator proberen we vaak alle perspectieven van individuen te verzamelen. Ook kijken we naar de dynamiek in de groep. Maar kijken we eigenlijk genoeg naar het perspectief van de groep als geheel en of dat anders is dan van de individuen onderling?

Nadat ik naar huis was gefietst en een Kwaremont had geopend filosofeerde ik er nog wat over door tijdens Gent-Wevelgem.

ps. De week erna deden we ook nog een korte EHBO cursus bij de stampers, ook  dat is een aanrader..