Lopen door het Labyrint

Ondanks mijn klassieke opvoeding, of misschien wel dankzij mij klassieke opvoeding wist ik niet wat het verschil was tussen Labyrint en een doolhof. Ik dacht altijd dat Ariadne de draad meegaf aan Theseus om de weg terug te vinden in het Labyrint van Knossos.

Ariadne en Theseus door Niccolo Bambini

Maar ik heb nu geleerd dat een Labyrint niet iets is waar je de weg kwijtraakt. Dat is een doolhof. Een Labyrint is juist een weg die naar het midden gaat, en maar één richting kent.

Een Labyrint biedt je de gelegenheid langzaam naar binnen te gaan en te reflecteren over een zaak of idee. Er zijn twee basis vorm. Het Labyrint op Knossos ziet er zo uit.

Daarnaast is er de variant die je bijvoorbeeld in de kathedraal van Chartres ziet.

Deze laatste is ook veel herhaald in bijvoorbeeld Franse Kasteeltuinen. De kerk heeft ze uit de meeste kerken laten verwijderen. Wie heeft er immers een zoektocht nodig als er toch slechts één waarheid is?

Op het IAF congres liet Erik op ten Berg ons ervaren hoe het was om door een Labyrint te lopen. Hij verzocht ons met een vraag naar binnen te gaan. Op de heen weg overwogen we zoveel mogelijk opties. We liepen op ons eigen tempo, zwijgend naar het midden. af en toe stopte je even. Als je eenmaal in het midden was beland, dan was jhe er klaar voor. De terugweg ging over het hoe. Hoe zouden we die oplossing implementeren. Eigenlijk voerden we dus een heel eigen creatief proces uit in het loopje!

We lopen door het labyrint. #iafnl15 pic.twitter.com/jXdg3gCoUk

— HetFaciliteeratelier (@FacilitAtelier) 19 juni 2015

Tenslotte kregen we nog een tip over hoe snel een Labyrint te maken. wil je dat ook weten? Of zelf een Labyrint lopen? Neem dan contact op.