Recensie: De Managementideeënfabriek

Dit boek is te koop via Managementboek

Tijdens het lezen van dit boek voelde ik soms alsof ik naar een uitzending van Zondag met Lubach keek. Alsof schrijver Heusinkveld met het zelfde gevoel ironie en sarcasme managementideeën aan het fileren was. De ‘levenscyclus’ van een idee, het ontleden van wat de ‘aantrekkelijke’ elementen van een managementidee zouden zijn; was dit nu hilarisch bedoeld?

Maar Heusinkveld heeft een poging gedaan hierin zich echt te verdiepen. Ik neem aan dat ie zelf ook wel af en toe dubbel heeft gelegen van het lachen. In zijn epiloog pleit hij voor meer verwondering, en je krijgt het gevoel dat hij als Kuifje in Amerika door de managementconsultantwereld is gaan lopen. Hij velt geen oordeel over de ideeën zelf, maar probeert ze te positioneren en te ontleden.

Hij is dan ook meer de bioloog, die een jaar in Afrika de stokstaartjes bestudeerd en kijkt naar hun ‘overlevingsstrategiën” (hoofdstuk 6), hun ‘evolutie’, en hun recepten. Hij blijft echter wel op afstand, pakt niet als een Freek Vonk ze echt bij de klauwen om er houvast in te krijgen, ook omdat hij zijn sprekers anoniem wil houden.

Voor wie is die boek dan eigenlijk bedoeld? Ik kan me voorstellen dat goed is voor beginnende managers in organisaties die veel consultants inhuren, om wat meer te snappen wat er gebeurt aan de andere kant van de tafel. Het kijkje in de keuken geeft namelijk informatie. Is die vriendelijke adviseur nu eigenlijk een idee aan het herverpakken (Hee, die BCG matrix, kennen we die niet al?), of is ie nog aan het leren en word je gebruikt als een proefkonijn.

Heusinkveld schrijft het allemaal nogal academisch op, met tientallen bronnen per pagina. Hij constateert zelf aan het einde dat veel van de onderzoeken en ideeën eigenlijk slecht academisch zijn onderbouwd, dat maakt het misschien ook zo moeilijk om daadwerkelijk een oordeel over de BPR of QTM te geven.

Uiteindelijk denk ik dat de doelgroep in het veld bovendien meer wordt bediend met een ander soort boek. Cartoons lijken me bijvoorbeeld een uitstekende manier om de analyses en ontledingen die hij maakt weer te geven. Als Heusinkveld een editie van 100 pagina’s met een goede tekenaar maakt, komt zijn boodschap beter over. En, in tijden waarin het sarcasme van John Oliver en Arjan Lubach misschien de beste manier zijn om een publiek aan het denken te zetten, lijkt me een Zondag met Lubach special over management ideeën met input van Heusinkveld geweldig.

Dit boek is te koop via Managementboek