Mijn Coursera ervaring

Zes weken geleden zag ik een tip van @nathalief over een cursus over gamification. Nu heb ik al eerder over dat onderwerp geschreven, en dus dook ik er op. Het was een cursus op Coursera. Dit is aanbieder van zogeheden MOOC‘s, Massive Open Online Courses, massale online cursussen, voor iedereen toegankelijk. Ik schreef me in, gewoon om eens te kijken hoe het was.

De cursus werd ook niet door zo maar een instituut aangeboden, maar door de Wharton School van de Universiteit van Pennsylvania. De Wharton school is misschien wel de oudste (1881) business school van de  wereld. De Universiteit van Pennsylvania (1740) is een Ivy league universiteit en nog uit de Koloniale tijd. Mooi passend in mijn rijtje van UvA (1632) en Sapienza (1303), dacht ik.

Maar toch verwachtte ik er weinig van. Een beetje achter je MacBook naar een sprekend hoofd kijken. Professor Kevin Warbach leek bovendien zo gladgespreken uit een videospel te komen. Bovendien heb ik een hekel aan powerpoint slides, zoals jullie misschien nog weten. Eén of twee filmpjes en ik zou vast afhaken.

Maar ik bleef hangen. De video’s werden in hapklare brokken geserveerd. Het niveau was ook hoger dan ik had verwacht. In plaats van een praatje vol dooddoeners en points en leaderboards ging het al snel over intrinsieke motivatie en andere wezenlijke elementen voor gedragsverandering. Het had dus niet alleen te maken met een ge-hyped businessconcept, maar daadwerkelijk met psychologie en behavioral economics.

De eerste test maakte ik nog op halve kracht, en de tweede leverde ik te laat in (gelukkig kan dat 1 keer), maar toen begon ik gefascineerd te raken. Naast het kijken naar de video’s en het lezen van de bijgevoegde literatuur ontstond er namelijk ook een community om heen. En al die mensen waren gemotiveerd om iets van dit vak te maken. Ze hadden immers zelf besloten hun tijd te steken in zichzelf te verbeteren en slimmer te maken, en dat zag je terug.

Dat leidde halverwege de cursus tot een meetup. Mensen die elkaar alleen maar online kenden, verzamelden zich in het fantastische café De ontdekking en bleken meer gemeen te hebben dan alleen de cursus. Een middag vol goede koffie en nieuwe ervaringen en contacten volgde. Mooi was ook dat het inchecken aldaar met Foursquare direct tot een gratis Muffin leidde. Oftewel, Gamification in Actie!  (Met dank aan @RikJ999 voor de organisatie)

En toen moest ik het natuurlijk ook goed afmaken en haalde voor het eindexamen een 27 (uit 30) en een 10 voor mijn werkstuk. Werkstukken worden bij Coursera gepeer-reviewed. Immers, met meer dan 10.000 deelnemers is het niet echt mogelijk voor de cursusleiding om alles na te kijken. Dit peer-review systeem kan nog wel verbeterd worden, want je krijgt maar beperkt feedback, en het scoringssysteem is erg kwantitatief (5p: Noemt cursist 5 redenen). Wel goed is dat je moet peer-reviewen op straffe van een aftrek van score. Immers, daardoor ga je wel peer-reviewen en het peer reviewen zelf is heel erg leerzaam.

Maar het mooiste is natuurlijk (Hollander zijnde) dat dit hele avontuur mij helemaal niks kostte. Alleen als je een geverifieerd certificaat wil, betaal je $40 voor een cursus. Coursera is nog aan het experimenteren met het businessmodel.

Er is nog veel te verbeteren aan systeem en site, en er waren ook een aantal klagers, die niet snapten waarom ze een bepaald cijfer kregen. Maar het is gewoon ene fantastisch idee dat je een kwaliteitscursus van een gerenommeerd instituut zomaar kan volgen. En nog het gevoel krijgt dat je wat leert en een stap maakt ook. Waarop wacht je nog, er zijn duizenden cursussen te doen!

Om wat terug te doen deel ik hier ook mijn werkstuk: Gamification in de deeleconomie.