Gecertificeerd in Rossum

Ik werd wakker aan de Waal, in hotel de Gouden Molen. Een familiehotel zoals dat moet zijn. Uit het raam zag ik de schepen, die van Pannerden naar Woudrichem voeren.

In de verte doemde de burcht van Maarten van Rossum (1498-1555, niet de historicus/mopperaar) reeds op. Hoewel het origineel er niet meer was had het voormalige raadhuis van Rossum de uitstraling van een kasteel.

Hier was P2 Adviseurs gevestigd. Zij waren de gastheer van de International Association of Facilitors. Ik zou door het vandaag worden beoordeeld. Ik ging namelijk op voor mijn CPF-Certificatie.

Deze certificatie is het kwaliteitsstempel voor facilitatoren. Als je hem behaald word je Certified Professional Facilitator. Je wordt beoordeeld op 6 basiscompetenties zoals relaties met de klant opbouwen, een veilige sfeer creëren, goede werkvormen kiezen, je deelnemers naar een goed resultaat brengen en je professionele houding als facilitator.

Van te voren had ik al een lijvig document moeten invullen. Zeven workshops moesten worden beschreven (met bewijslast) waarvan één in detail. Op basis daarvan werd je uitgenodigd. In de weken voor de dag had je met een van de assessoren (voor de gelegenheid ook je cliënt) een workshop voorbereid. In mijn geval over het imago van een educatieve uitgeverij.

De workshopruimte

De dag zelf was een zware (10 uur) maar inspirerende dag. We waren met 5, allemaal mensen waarvan faciliteren een passie was geworden. Eerst werden we ieder door twee assessoren geïnterviewd. Je werd getoetst op theorie en hoe je die had toegepast in het verleden.

Vervolgens mocht iedereen zijn workshop doen. Je was deelnemer in de workshops van de anderen. In jouw workshop deden ook twee assessoren mee. Om je te testen speelden ze soms een rol, en gingen een beetje stoken. Jouw vermogen om zo’n stoorzender aan te pakken was onderdeel van de toets. De andere aanwezige assessoren zaten aan een tafel. Onverstoorbaar schreven ze punten op, en vertrokken ze als het tijd was.

Na beraad werd je uiteindelijk  geroepen tot het tweede interview. Hier werd je gedrag in de workshop besproken. Wat deed je, en waarom eigenlijk. Was de cliënte tevreden met het resultaat. De focus lijkt te liggen op dat je de basis goed beheerst en een plan B hebt, meer nog dan dat je op dit moment een hele speciale werkvorm laat zien.

Na dit interview mocht je naar het zweetkamertje. Hier moest je 10 minuten wachten op de uitslag. En toen was er wijn!

Al dat wachten zorgde ervoor dat de groep deelnemers een band kregen. Daarnaast was er een Competentietriviant. Dit vormde een werkvorm om over je dilemma’s als facilitator te discussiëren.

Gelukkig ben ik geslaagd, helaas was dat niet voor iedereen het geval. Nu ben ik drs. R.J. Lindeman CPF.