Zou iemand nog weten wie Dido uit Eminem's 'Stan' eigenlijk was? Zij was naast de dramatische vrouw uit de clip ook de Koningin van Carthago, die op een al even dramatische wijze zelfmoord pleegde als Stan. Er lijken echter steeds minder mensen zijn die zo een klassieke link kunnen leggen.
'Dido neemt afscheid van Aeneas', door Claude Lorrain
Ik voel me als intellectueel steeds meer een bedreigde diersoort. De kans dat men bij Hannibal tegenwoordig eerder een massamoordenaar voor de ogen krijgt dan de Carthaagse held uit de Punische oorlogen die met zijn olifanten de alpen bedwong en Cato steeds weer tot de uitroep 'Cetero Censio Cartheginem Delendam esse' verleidde.
Diezelfde Massamoordenaar geeft echter wel het goede voorbeeld. Hij loopt in Florence rond als Dante kenner. De 'Goddelijke komedie' van laatsgenoemde is haar eentje verantwoordelijk voor de helft van de beelden die wij van de hel en het paradijs hebben.
Marcel Proust beschrijft in zijn romancyclus A la recherche du temps perdu onder andere Charles Schwann. Deze vergelijkt zijn vriendin Odette met een schilderij van Sandro Botticelli. Ik ben bang dat als ik mijn eigen lieve Celine met zulke klassieke schoonheden zou vergelijken, mijn gehoor zich zou afvragen wie die 'Botte Celli' eigenlijk was.
Natuurlijk, ik ben een gek die het liefst zou op afstuderen op de invloed die Dante via Botticelli's schilderijen op Proust had. Om Luther te citeren: 'Ik sta hier, omdat ik niet anders kan' Homerische vergelijkingen kunnen emoties zo veel intenser maken en liefde zo veel puurder, dat ik als eenzame roepende niet anders kan dat een pleidooi te houden voor dit walgelijke snobisme, dit arrogante elitarisme. Ik zie al genoeg ondiepe wateren om mij heen en slechts weinig grotten van Ithaka.